مقایسه محیط های انتخابی در بازیافت یرسینیا انتروکولی تیکای پاتوژن و گونه‌های محیطی به طور مستقیم از کشت خالص و کشت مدفوع

چکیده مقدمه: یرسینیا یک باکتری گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه می‌باشد. یرسینیا انتروکولیتیکای پاتوژن عامل مهم بیماری‌های انسانی در بسیاری از نقاط جهان می‌باشد. هدف: در این مطالعه سه هدف دنبال می‌شود:1ـ تعیین توانایی محیط های کشت مختلف در رشد سویه‌های خالص یرسینیاانتروکولیتیکا 2ـ تعیین توانایی محیط‌های کشت مختلف در مهار رشد فلور مدفوع 3- بررسی توانایی این محیط‌ها در بازیافت یرسینا از مدفوع که به طور تجربی به آن اضافه شده است. مواد و روش‌ها: مرحله اول شامل سوسپانسیون‌هایی از 42 سویه گونه‌های مختلف یرسینیا به طور خالص روی محیط های CIN آگار ،MAC آگار، CAL آگار، YSA ، HEK آگار و BA کشت داده شد که در نهایت درصد بازیافت یرسینیا نسبت به BA محاسبه شد. در مرحله دوم سوسپانسیون‌هایی از 20 نمونه مدفوع نرمال (بدون اسهال) به صورت مخلوط تهیه شد و روی محیطهای فوق کشت داده شد و درصد بازدارندگی محیط‌ها برای فلور مدفوع نسبت به BA محاسبه شده در مرحله سوم به سوسپانسیون‌هایی از مخلوط مدفوع مرحله دوم با دو رقت 2-10 و 7-10 تعداد 31 سویه از یرسینیا با گونه‌ها مختلف با دو غلظت 103 و 104 Cfu/ml اضافه کرده و میزان بازیافت یرسینیا نسبت به CIN محاسبه ‌شد. نتایج: نتایج در مرحله اول، میانگین رشد روی محیط CIN بیشترین(5/89 درصد) و روی HEK کمترین(7/45 درصد) بوده است. در مرحله دوم درصد میانگین مهاری برای فلور مدفوع روی CIN بیشترین(2/88 درصد) و روی MAC کمترین (9 درصد) بوده و در مرحله سوم بیشترین درصد میانگین بازیافت متعلق به CAL (2/47 درصد) و کمترین مربوط به HEK (1/24 و 2/20 درصد) و MAC (4/21 و 7/17 درصد) بوده است. نتیجه‌کیری: محاسبات آماری و استفاده از آزمون تعقیبی Bonferroni نشان می‌دهد که CIN آگار در مقایسه با 4 محیط کشت دیگر یک محیط با قدرت انتخابی، افتراقی با حساسیت بالا است و نتایج ما نشان می‌دهد که فلور روده باعث کاهش بازیافت پاتوزن‌های روده‌ای مانند یرسینیا انتروکولی تیکا از مدفوع میشود و استفاده از یک محیط با سلکتیویته بالا در آزمایشگاه باعث افزایش جداسازی یرسینیا انتروکلی‌تیکا و گونه های مشابه آن از نمونه‌های چند میکروبی مانند مدفوع می شود .